PROBLEM. Czy istnieje możliwość identyfikacji zapachu ludzkiego celowo zatartego 10 %-owym kwasem octowym[1]?

Konieczność udzielenia odpowiedzi na to pytanie powstała w związku z pojawiającymi się coraz częściej na miejscach zdarzeń próbami zacierania śladów bytności sprawców substancjami o silnym zapachu własnym. W tym celu skonstruowane zostało doświadczenie, do którego wykorzystano silną substancję maskującą jaką jest 10 %-owy ocet spirytusowy. Badania przeprowadzono w pięciu niezależnych pracowniach osmologicznych, wykorzystując w cyklu badawczym 11 psów specjalnych.

WYNIKI.

Zanieczyszczenie śladów 10 %-owym octem spirytusowym nie niszczy alifatycznych kwasów tłuszczowych, wchodzących w skład ludzkiej substancji potowo-tłuszczowej. Zanieczyszczenie to może powodować znaczne utrudnienia w przeprowadzeniu badań. Są one jednak możliwe przy czasie opóźnienia 5 i 10 godzin.

Przeprowadzone doświadczenie jednoznacznie dowodzi, że próby zacierania śladów zapachowych octem nie wykluczają możliwości identyfikacji przez psy w ramach badań osmologicznych. W związku z powyższym zabezpieczanie śladów zapachowych z miejsc lub przedmiotów na miejscu zdarzenia, na którym sprawcy próbowali zacierać ślady swojego pobytu octem, nie traci na swym znaczeniu.