Zbiory materiałów osmologicznych
Ślady zapachowe ludzi zabezpieczone na miejscach zdarzeń, jak również materiał porównawczy powinny być przechowywane w pomieszczeniach, które spełniają specjalne normy. Warunki pomieszczeń zostały określontaki sposób, aby maksymalnie wydłużyć przydatność do badań śladów zapachowych oraz materiału porównawczego.
Rycina 1. Magazyn materiałów stanowiących przedmiot badań i uzupełniających.
Pomieszczenia, o których mowa, powinny charakteryzować się następującymi parametrami: q temperatura wewnątrz pomieszczenia 10-16 0C, q wilgotność względna 50-60 %, q brak w pobliżu pomieszczeń źródeł silnego promieniowania elektromagnetycznego, q brak w pobliżu pomieszczeń negatywnych źródeł, mogących zakłócić jakość śladów i w związku z tym ich przydatność do badań (pracownie fizykochemiczne, stołówki itp.). Omawiane pomieszczenia powinny funkcjonować w laboratoriach kryminalistycznych jako magazyny dowodów rzeczowych, do których przyjmowany jest materiał dowodowy i porównawczy wyłącznie na okres niezbędny do przeprowadzenia badań – zgodnie z obowiązującymi przepisami w tym zakresie[1]. Funkcjonujące jeszcze do niedawna „banki zapachów” nie stwarzały możliwości ich pełnego wykorzystania, zgodnie z ideą, jaka przyświecała ich tworzeniu. Dosyć nieszczęśliwie przy organizacji tzw. banków zapachów przeniesiono na grunt polski rozwiązania węgierskie, nie bardzo adekwatne do polskich uregulowań prawnych[2]. Nie funkcjonowały one bowiem nigdy jako „prawdziwe” zbiory kryminalistyczne (raczej jako „martwe” magazyny dowodów rzeczowych) i nie dawały możliwości porównywania zabezpieczonych materiałów między sobą, np.: w celu powiązania n/n śladów zabezpieczonych na różnych miejscach przestępstw, czy też sprawdzenia materiałów o podobnym modus operandi z materiałem porównawczym zabezpieczonym od konkretnych osób. Obecnie tworzenie zbiorów śladów zapachowych ludzi w ramach techniki kryminalistycznej, ze względu na brak możliwości ich efektywnego wykorzystania, mija się z celem. Tym bardziej, że należy pamiętać o jednej z podstawowych zasad, mianowicie: „właścicielem” dowodów rzeczowych jest organ procesowy, nie zaś, nawet najbardziej znamienity, przedstawiciel techniki kryminalistycznej.
[1] Zarządzenie Nr 2/98 Komendanta Głównego Policji z dnia 03.02.1998 r. w sprawie wprowadzenia do użytku służbowego instrukcji postępowania z dowodami rzeczowymi stanowiącymi przedmiot badań w laboratoriach kryminalistycznych Policji oraz ich ekspedycji po przeprowadzeniu tych badań, „Biuletyn Informacyjny” nr 109, 1998, s. 5-14. [2] Zarządzenie Nr 19/92 Komendanta Głównego Policji z dnia 12.10.1992 r. w sprawie psów służbowych Policji – niepublikowane – uchylone z dniem 28 maja 1999 r.
Zakaz kopiowania, rozpowszechniania części lub całości bez zgody redakcji OSMOLOGIA.WORTALE.NET. Dodaj swój komentarz Pod przeczytanym artykułem można dodawać komentarze. Jednak jeśli komentarz nie będzie dotyczył przeczytanego materiału nie zostanie on dodany przez administratora. Jeśli chcesz się podzielić swoimi uwagami na temat strony lub napisać do nas w innych sprawach, |
czytano 7671 razy
Wszelkie prawa zastrzeżone © Wortale.net
| mapa witryny | 