PROBLEM. Czy psy kierują się zapachem nikotyny w czasie identyfikacji osmologicznej?
W celu weryfikacji wyników uzyskanych przez ośrodek holenderski w Centrum Szkolenia Policji w Legionowie przeprowadzono stosowny cykl badawczy. Do badań użyto 10 psów specjalnych, z wykorzystaniem materiałów zapachowych pobranych od osób niepalących i osób palących. Wykonano 100 pełnych cykli badawczych (trzy próby kontrolne i trzy identyfikacyjne).
WYNIKI.
1. Psy nie kierują się samoistnie zapachem nikotyny szeregu selekcyjnym wśród zapachów osób niepalących;
2. Nie kierują się również brakiem tego zapachu wśród zapachów osób palących;
Podobne zagadnienie odnoszące się do zapachu nikotyny badała G.A.A. Schoon[3]. Połączyła ona przedmiotowe zagadnienie z problemem wpływu płci na wybór przez psy zapachów z szeregu zapachowego. Badania te w części dotyczącej zapachu nikotyny są zbieżne z badaniami krajowymi[4]. Aby odpowiedzieć na to pytanie zanalizowano błędy popełniane przez psy w kontrolowanych, doświadczalnych szeregach zapachowych. Przeanalizowano 153 błędy popełnione przez 25 psów w czasie prób identyfikacyjnych w trzech następujących po sobie seriach eksperymentalnych. Biorąc pod uwagę przeprowadzone przez Autorkę analizy statystyczne, nie znaleziono dowodów na to, że psy wykorzystują informacje na temat płci albo palenia.
Przypisy:
[1] Schoon G.A.A.: The performance of dogs in identifying humans by scent, University of Leiden 1997, s. 43.
[2] Misiewicz K.: Badanie wpływu zapachu nikotyny na poprawność wskazań psów specjalnych do identyfikacji śladów zapachowych ludzi, „Problemy Kryminalistyki” 2000, nr 229, s. 38.
[3] Schoon G.A.A.: The performance of dogs in identifying humans by scent, University of Leiden 1997, s. 43.
[4] Misiewicz K.: Badanie wpływu zapachu nikotyny na poprawność wskazań psów specjalnych do identyfikacji śladów zapachowych ludzi, „Problemy Kryminalistyki” 2000, nr 229, s. 38.