Personel: liczba i kwalifikacje
Personel dzieli się na część zarządzającą (kierownictwo) oraz wykonawczą (personel właściwy). Kierownictwo tworzą dyrektor ośrodka hodowlanego (funkcjonariusz policji), jego zastępca (funkcjonariusz policji) i lekarz weterynarii (pracownik cywilny).
Personel właściwy obejmuje:
- 2 hodowców psów (pracownicy cywilni), z których jeden zajmuje się matkami w okresie pierwszej połowy ciąży, natomiast drugi – matkami w drugiej połowie ciąży oraz szczeniętami do momentu osiągnięcia przez nich 8 tygodni.
- 12 instruktorów (pracownicy cywilni), którzy zajmują się hodowlą i opieką nad młodymi psami w przedziale wiekowym od 8 tygodni do 12 miesięcy. Jeden instruktor pracuje jednocześnie z 5-8 szczeniętami w różnym wieku.
Pracowników zatrudnionych przy hodowli psów powinien charakteryzować dobry stan zdrowia, powinni posiadać również następujące cechy osobowości: cierpliwość i wytrwałość. Niezbędnym jest również zdolność i umiejętność wykonywania pracy pozoranta w przypadku szkoleń obronnych.

Ilość psów i suk hodowlanych
W jednym ośrodku hodowlanym można umieścić ok. 25-30 suk oraz 50-80 szczeniąt w różnych przedziałach wiekowych. Z weterynaryjnego punktu widzenia oraz ze względu na możliwość rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych, nie zaleca się zbyt wysokiego gromadzenia psów i szczeniąt w jednym ośrodku. Generalnie, psy hodowlane utrzymywane są poza ośrodkiem.

System doboru
Psy i suki do celów hodowlanych muszą charakteryzować się średnim wzrostem, ale posiadać silny kościec i wyraźnie zaznaczone cechy płciowe (Zdaniem specjalistów czeskich, psy o wysokiej postawie i zbyt wysokie suki dają potomstwo, wykazujące tendencje do opóźnionego wzrostu. Dlatego szkolenie z nimi można rozpocząć dopiero po ukończeniu pierwszego roku życia). Innym kryterium doboru materiału hodowlanego jest umaszczenia psów. W hodowli policyjnej zmierza się do posiadania psów o umaszczeniu: wilczastym, czarnym i czarnym podpalanym na brązowo. Dodatkowo, predyspozycje psów obejmują kontrolowany rozwój oznak agresji (wzbudzanie agresji u psów zaczyna się już w 4 miesiącu życia). Psy hodowlane muszą być pełne energii, posiadać zrównoważony charakter i wysoki stopień pewności siebie. Psy hodowlane nie mogą mieć żadnych wad zarówno w budowie zewnętrznej jak i w odniesieniu do cech charakteru. Toleruje się natomiast występowanie reakcji „aktywnej obrony” u psów hodowlanych na sygnał strzału.

Metody hodowlane
Główną zasadą hodowli jest właściwa selekcja zwierząt. Jest to proces, w którym dokonuje się kojarzenia par zwierząt zdrowych o najlepszych cechach zarówno użytkowych oraz budowy, przy jednoczesnej eliminacji z hodowli tych spośród nich, które wykazują wady w tym zakresie. Podczas kojarzenia w pary, stosuje się metodę hodowli „relatywnej” (względnej), w następujących stopniach: 3:4, 4:4 i 4:5. W momencie skumulowania się cech niepożądanych przechodzi się na metodę hodowli międzyrodowodowej i nie stosuje się wtedy hodowli relatywnej. Wieloletnie doświadczenie ośrodków czeskich i słowackich wskazuje na dobre wyniki uzyskiwane zaledwie z 2 do 4 rodowodów owczarków niemieckich (np.: HETEL UCKERMARK, KLODO BOXBERG, UTZ HAU SCHUTTING) oraz niektóre odgałęzienia piątego pokolenia ROLF OSNABRÜCKER LAND. Tak zwany HOCHZUCHT, tzn. rasa nowoczesna, nie okazał się dobry w przypadku hodowli na dużą skalę. U większości zwierząt pochodzących z większości tego typu hodowli, obserwowano niechęć do pracy oraz opóźniony rozwój. W przypadku zaś hodowli na szeroką skalę, nie dysponuje się odpowiednio dużą ilością czasu na przygotowanie tego typu psów do pracy.

Wybór szczeniąt
Wybór szczeniąt to bardzo ważny krok w procesie hodowlanym ze względu na dalszą ekonomiczność tresury. Pierwszy wybór jest przeprowadzany przez dyrektora ośrodka hodowlanego już na trzeci dzień po urodzeniu. Z miotu eliminuje się szczenięta słabe, tzn. te, które wykazują się szczególnymi wadami genetycznymi. Eliminuje się również pewną liczbę suk. Drugi etap selekcji jest oparty na monitoringu procesu wzrastania i rozwoju poszczególnych szczeniąt oraz nadzorowaniu tresury w różnych grupach wiekowych.
Szczenięta są badane wg następującej listy:
Lista zadań w wieku 4 miesięcy:
1. Reakcja na imię i przychodzenie (posłuszeństwo) - 5
2. Zachowanie na ulicy (przechodzenie przez grupę ludzi w różnych miejscach) - 5
3. Zachowanie po wejściu do zaciemnionego pomieszczenia (szczeniaka spuszcza się ze smyczy, ważne, aby przyzwyczajał się do różnych nawierzchni) - 5
4. Zainteresowanie aportem (dowolny przedmiot) - 5
5. Własny ślad opiekuna – świeży, długość 25 kroków (krótka smycz, tresura) - 5
Razem: 25
Lista zadań w wieku 6 miesięcy:
1. Przychodzenie i warowanie przy nodze przewodnika (dozwolona pomoc przewodnika) - 5
2. Zachowanie psa po wejściu do pomieszczenia z ludźmi (wchodzenie do piwnicy lub innego pomieszczenia w górę i w dół po schodach) - 5
3. Chodzenie przy nodze na smyczy - 5
4. Zainteresowanie aportem (dowolny przedmiot) - 5
5. Pokonanie przeszkód w pełnym biegu, przejście przez mostek na rzece w jednym kierunku (na smyczy) - 5
6. Reakcja na strzał z odległości 50 m (teren otwarty, kal. 7,65 lub 9 mm, pies jest spuszczony ze smyczy) - tak/nie
7. Świeży ślad przewodnika o dł. 50 kroków z aportem lub smakołykiem na końcu śladu - 5
8. Rozwinięcie aktywnej obrony u psa (gniew) bez gryzienia materiałów ochronnych - 5
Razem: 35
Lista zadań w wieku 9 miesięcy:
1. Przychodzenie i warowanie przy nodze przewodnika (dozwolona pomoc przewodnika) - 5
2. Pies na smyczy spaceruje na drodze z zakrętami przy nodze przewodnika, pozycje „usiądź” i „waruj” - 5
3. Aport dowolny (ciężki o wadze 250 g) - 5
4. Szczekanie na komendę (wytresowany, pies znajduje się z przodu przewodnika i jest na smyczy) - 5
5. Pozostawianie psa w pozycji „usiądź” (ok. 1 min, z przodu przewodnika, maks. 10 kroków) - 5
6. Reakcja na strzał z odległości 50 m (teren odkryty, kal. 7,65-9 mm, pies jest spuszczony ze smyczy) - tak/nie
7. Ślad przewodnika o dł. 180 kroków z dwoma załamaniami i z dwoma przedmiotami umieszczonymi na różnych podłożach, ślad 15-minutowy - 5
8. Świeży ślad przewodnika na twardej powierzchni o dł. 100 m z przedmiotem na końcu (ślad jest na twardej ścieżce polnej; można zostawić smakołyk na śladzie) - 5
9. Wytworzenie odruchu agresji u psa z gryzieniem rękawa - 10
10. Zatrzymywanie osoby – w ruchu do tyłu 5 kroków - 10
Razem: 55
Lista zadań w wieku 12-15 miesięcy:
1. Przychodzenie i warowanie przy nodze, bez pomocy przewodnika - 5
2. Zwroty w ruchu i stacjonarnie - 5
3. Pozycje „usiądź”, „waruj” (na smyczy) przy nodze przewodnika - 5
4. Szczekanie na komendę (pies na smyczy z przodu przewodnika) - 5
5. Aport dowolny (ciężki 250 g) - 5
6. Pokonanie przeszkody w jednym kierunku (na smyczy, przeszkoda na wysokości 1 m) - 5
7. Pozostawienie psa w pozycji „waruj” (ok. 3 min., z przodu przewodnika do 20 kroków) - 5
8. Reakcja na strzał w trakcie odprowadzenia psa i pozostawianie go w pozycji „waruj” (kal. 7,65-9 mm, pies spuszczony ze smyczy) tak/nie
9. Własny ślad przewodnika o dł. 380 kroków z dwoma załamaniami i dwoma przedmiotami umieszczonymi na różnych podłożach, ślad 30-minutowy - 10
10. Świeży, własny ślad przewodnika z jedną zmianą lub skrętem i z dwoma przedmiotami - 10
11. Oszczekiwanie pozoranta w terenie (pies znajduje się na długiej smyczy) - 10
12. Gładkie prowadzenie na odległość 20-25 kroków - 10
13. Zatrzymywanie osoby – w ruchu do tyłu 20-25 kroków z podniesieniem ręki - 10
Razem 85
Uwaga! Na tym etapie tresury psy są oddawane przewodnikom z różnych jednostek policyjnych. I od tego etapu rozpoczyna się właściwa tresura psów.

Ocena wartości hodowlanej psów
Ocena wartości hodowlanej psów jest podstawowym instrumentem „kontroli reakcji” w hodowli psów. Dotyczy ona psów urodzonych w ośrodkach hodowlanych w jednym roku. Ocena taka np. w roku 2000, organizowana była dla psów urodzonych w 1998 r. Psy bada się pod kątem weterynaryjnym oraz ocenia pod względem cech budowy zewnętrznej (wzrost, cechy wyróżniające, wady, itp.). Przeprowadza się również ocenę charakteru psów - będącej składową przydatności psów do realizacji zadań służbowych.
Procedura oceny charakteru, realizowana jest w następujący sposób:
* przewodnik biegnie z psem bez założonego kagańca na lince o długości 5 m i kieruje go w grupę ludzi (pozorantów),
* na polecenie instruktora, pozorant wychodzi z kryjówki, idzie spokojnie wokół psa i po oddaniu strzału atakuje psa, trzykrotnie uderza psa kijem lub prętem,
* po ataku pies jest następnie odprowadzany spokojne przez przewodnika na odległość ok. 70 m, następnie pojawia się drugi pozorant, który atakuje psa z odległości ok. 50 m.
Sposób zachowania się psów i reakcja na poszczególne bodźce w wyżej przedstawionych sytuacjach jest opisywany i oceniany w skali punktowej, łącznie z analizą cech zewnętrznych i oceny weterynaryjnej w poszczególnych miotach. Sumaryczna wartość stanowi podstawę do oceny predyspozycji psów do zadań służbowych a jednocześnie wyznacza wartość hodowlaną zastosowanych metod doboru par zwierząt do hodowli. Analiza wyników jest wykorzystywana do późniejszych planów hodowlanych.

Wskaźniki hodowlane
Zdaniem specjalistów czeskich i słowackich w odniesieniu do psów hodowanych na szeroką skalę, należy koniecznie uwzględnić następujące czynniki - wyznaczające efektywność zabiegów hodowlanych: